A media mañá no instituto:
- Ola, profe!
- Ola, que foi?
- Nada, só che queriamos preguntar unha cousa.
- Si?
- Podemos marchar para a casa?
- E logo?
- Estamos de folga.
- Ah, e entón, que facedes no instituto?
- E que marchou algunha xente e agora aburrímonos.
- Vale.
- Ben, entonces, non podemos marchar?
- Non teño ningunha autorización de vosos pais e estamos en horario de clases...
- Entón, se marchamos, póñennos falta?
- Claro!
- E para xustificar esas faltas?
- Vosos pais.
- Oh! Grazas profe, marchamos... para clase.
E mentres tanto, no exterior, seguían ardendo as barricadas que a turba enfurecida levantara coidadosamente en defensa dos oprimidos...
- Ola, profe!
- Ola, que foi?
- Nada, só che queriamos preguntar unha cousa.
- Si?
- Podemos marchar para a casa?
- E logo?
- Estamos de folga.
- Ah, e entón, que facedes no instituto?
- E que marchou algunha xente e agora aburrímonos.
- Vale.
- Ben, entonces, non podemos marchar?
- Non teño ningunha autorización de vosos pais e estamos en horario de clases...
- Entón, se marchamos, póñennos falta?
- Claro!
- E para xustificar esas faltas?
- Vosos pais.
- Oh! Grazas profe, marchamos... para clase.
E mentres tanto, no exterior, seguían ardendo as barricadas que a turba enfurecida levantara coidadosamente en defensa dos oprimidos...
Recomendación:
Para que algún dos arriba citados colla algo de perspectiva histórica, traio unha película de alguén que tiña un espírito revolucionario algo máis claro: Eisenstein. De 1925, Стачка (A folga):