22/9/10

547. Escenas despois da batalla (III)


Volta ó traballo, e ó igual que os coleccionables variados marcan o final do verán, este tipo de posts, que ameazan con ser un subblog dentro do blog, volven a facer acto de presenza para poñervos ó día do dura e absurda que pode ser a labor educativa unha vez que se apagan as luces da clase e os centros educativos recuperan parte do silencio que tan ben lles acae (uff, vaia alarde pedante-poético!), silencio roto ás veces polas conversas que podemos ter cos pais coas nais dos nosos discípulos, e ás veces con eles mesmos:

- "Era a ver se podiamos ver o exame, porque o rapaz dixo que foi o mellor lle saíu de todo o curso".
(Eu tampouco o entendo, porque un 1'45 non reflicte moi fielmente dita impresión)

- "Pois tamén, con esta nota, non sei, eh! E que aquí, ós rapaces non se lles axuda nada".
(Con un 3 non serve axudar, tería que facer milagres)

A conversa continuou por camiños turbios:
- "Ademais, o ano pasado, co outro profesor, aprobou".
(Mea culpa, mea culpa... anotamos a recepción da puñalada)

- "¡Proooofe! Con esta nota, la cosa... mmm... no pinta muy bien, ¿no?".
(De agradecer a educación da alumna, pero con un 2... mmm... non)

- "A verdade é que é unha pena que a rapaza suspenda. Porque na casa queriamos que estudara, aínda que nada máis fora para ser mestra".
(Por sorte, non me pasou a min, senón a unha compañeira que tiven fai anos, pero cando me contou tal perla, quedei coa boca aberta de unha cuarta)

Reactualización:
Despois da actualización no post do 19/8/2009 no que informaba do novo récord de cálculo de decimais do número pi, chegan novos récords, 2000 billóns de cifras, a última, por certo, un 0.

Recomendación:

Por sorte, aínda se pode evadir un con outras cousas, hoxe, en particular, con este tema do histórico álbum Nevermind, de Nirvana. Con menos presentación que no vídeo, aínda que convencido que algún pai/nai tamén pensa, como empeza a canción, no de "sell kids for food", aí queda "In Bloom".


No hay comentarios: