Os matemáticos (e aqueles ós que nos gustaría chegar a tal categoría) son xente rara, baste como exemplo algún post anterior deste blog. Pero aparte das veleidades explosivas de algunhas persoas, hai seres máis inofensivos para o mundo realmente xeniais, e como exemplo, hoxe imos coñecer a Paul Erdös. Este húngaro, realmente chamado Pál Erdős, aínda que o seu nome se adaptou ó inglés, naceu en nunha familia xudea en 1913, en Budapest, fillo de profesores de matemáticas, o seu talento era tal que ós catro anos era capaz de facer cálculos como saber cantos segundos levaba vivindo unha persoa. Debido á morte de dúas irmás pouco antes do seu nacemento e a que o seu pai estaba preso en Siberia ó ser capturado na I Guerra Mundial, a súa nai foi extremadamente protectora e non empezou a ir á escola ata tarde, tendo incluso un titor persoal para ensinarlle no seu domicilio.
A Hungría da época non era un lugar excesivamente acolledor para os xudeus, especialmente despois do ascenso ó poder de Miklós Horthy en 1920, rexente, e de facto, ditador do país ata 1944, sendo un precursor e logo fiel colaborador de Adolf Hitler. A pesar de tódalas discriminacións antisemitas, Erdös foi desenrolando unha brillante carreira académica e, co doutorado baixo o brazo, en 1934 emigrou a Inglaterra, e en 1938, a Estados Unidos, onde ocupou un posto na universidade de Princeton.
Aquí iniciou un dos seus costumes máis peculiares, e fructíferos cientificamente falando, a de facer continuas visitas a matemáticos de outros lugares, costume que mantivo ata a súa morte. Debido isto, estableceu unha gran rede de contactos científica (hoxe en día tería arrasado en Facebook), o que máis tarde lle trouxo problemas, en concreto durante a caza de bruxas anticomunista de McCarthy, debido á correspondencia que mantiña con un matemático chinés.
Debido ós problemas coas autoridades, denegación de visados, restricións para viaxar, etc., Erdös marchou dos Estados Unidos e residiu parte da seguinte década en Israel. Todo isto non foi incoveniente para continuar desenvolvendo unha produción científica só superada na historia por nada máis e nada menos que Euler.
Todo o anterior, de por si xa configura unha existencia sumamente interesante, pero se ademais lle sumamos as súas peculiaridades da vida diaria, entón xa temos un ser excepcional, para o bo e o malo. Erdös tiña un gran desapego polo material, proba diso os escasos 25000 dólares que posuía ó morrer e o feito de andar sempre cunha maleta como única posesión. A maioría dos cartos que ingresaba estaban adicados a axudar a estudantes xoves ou a establecer premios para a resolución de problemas matemáticos que el mesmo propoñía. Totalmente desarraigado do trato familiar, nunca chegou a ter unha familia, tendo incluso repulsión a todo tipo de contacto físico, tanto sexual como un simple roce pola rúa. Aloxándose en casas de amigos nas súas interminables viaxes, o seu ritmo de traballo era frenético, unhas 19 horas diarias, sustentadas por cantidades industriais de café. Ó respecto, chegou a afirmar: "Terei tempo de sobra para descansar cando estea na tumba".
A súa deixadez era tal que moitas veces andaba desaliñado, e incluso os seus amigos se encargaban dos seus asuntos diarios, como a compra ou as declaracións de impostos, para evitar que acabara como un vagabundo e permitindo que tivera un final de vida digno, o que se produciu en 1996 mentres asistía a unha conferencia en Varsovia.
A cantidade de matemáticos cos que chegou a colaborar fixo que se acuñara o concepto do número de Erdös, consistente en comprobar a proximidade dun matemático a tal figura. O cero está reservado ó propio Erdös, o 1 a aqueles que colaboraron con el, o 2 ós que colaboraron con algún colaborador del e así sucesivamente.
Actualización:
Xa que estamos co tema matemático, actualizo aquí o post do 19/8/2009 no que informaba do récord de cálculo de decimais do número pi.
A Hungría da época non era un lugar excesivamente acolledor para os xudeus, especialmente despois do ascenso ó poder de Miklós Horthy en 1920, rexente, e de facto, ditador do país ata 1944, sendo un precursor e logo fiel colaborador de Adolf Hitler. A pesar de tódalas discriminacións antisemitas, Erdös foi desenrolando unha brillante carreira académica e, co doutorado baixo o brazo, en 1934 emigrou a Inglaterra, e en 1938, a Estados Unidos, onde ocupou un posto na universidade de Princeton.
Aquí iniciou un dos seus costumes máis peculiares, e fructíferos cientificamente falando, a de facer continuas visitas a matemáticos de outros lugares, costume que mantivo ata a súa morte. Debido isto, estableceu unha gran rede de contactos científica (hoxe en día tería arrasado en Facebook), o que máis tarde lle trouxo problemas, en concreto durante a caza de bruxas anticomunista de McCarthy, debido á correspondencia que mantiña con un matemático chinés.Debido ós problemas coas autoridades, denegación de visados, restricións para viaxar, etc., Erdös marchou dos Estados Unidos e residiu parte da seguinte década en Israel. Todo isto non foi incoveniente para continuar desenvolvendo unha produción científica só superada na historia por nada máis e nada menos que Euler.
Todo o anterior, de por si xa configura unha existencia sumamente interesante, pero se ademais lle sumamos as súas peculiaridades da vida diaria, entón xa temos un ser excepcional, para o bo e o malo. Erdös tiña un gran desapego polo material, proba diso os escasos 25000 dólares que posuía ó morrer e o feito de andar sempre cunha maleta como única posesión. A maioría dos cartos que ingresaba estaban adicados a axudar a estudantes xoves ou a establecer premios para a resolución de problemas matemáticos que el mesmo propoñía. Totalmente desarraigado do trato familiar, nunca chegou a ter unha familia, tendo incluso repulsión a todo tipo de contacto físico, tanto sexual como un simple roce pola rúa. Aloxándose en casas de amigos nas súas interminables viaxes, o seu ritmo de traballo era frenético, unhas 19 horas diarias, sustentadas por cantidades industriais de café. Ó respecto, chegou a afirmar: "Terei tempo de sobra para descansar cando estea na tumba".
A súa deixadez era tal que moitas veces andaba desaliñado, e incluso os seus amigos se encargaban dos seus asuntos diarios, como a compra ou as declaracións de impostos, para evitar que acabara como un vagabundo e permitindo que tivera un final de vida digno, o que se produciu en 1996 mentres asistía a unha conferencia en Varsovia.
A cantidade de matemáticos cos que chegou a colaborar fixo que se acuñara o concepto do número de Erdös, consistente en comprobar a proximidade dun matemático a tal figura. O cero está reservado ó propio Erdös, o 1 a aqueles que colaboraron con el, o 2 ós que colaboraron con algún colaborador del e así sucesivamente.
Actualización:
Xa que estamos co tema matemático, actualizo aquí o post do 19/8/2009 no que informaba do récord de cálculo de decimais do número pi.
Recomendación:
O verán amodorra profundamente, así que para espabilar, hoxe vai quedar aquí un tema de Metallica, que ademais apunta un bonus na recomendación dado que me permite lembrar o relato de H.P. Lovecraft no que está inspirado, "The call of Ktulu", do disco de 1984 Ride the Lightning.
Unha vez mencionado, e por se acaso se mosquea:
Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn!
Unha vez mencionado, e por se acaso se mosquea:
Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn!
No hay comentarios:
Publicar un comentario